Anders dan bij het Span of Control is het bij het ‘paardenfluisteren’ niet de bedoeling om een span paarden te mennen. Integendeel. U staat nu juist alleen met een paard in een paardenbak, zonder teugels derhalve. En ook dat is een bijzondere ervaring. Het is de bedoeling dat u contact met het paard maakt, het paard op zijn of haar gemak stelt en uiteindelijk opdrachten geeft.

Het gaat om de gemoedstoestand

In de omgang met het paard wordt uw eigen gemoedstoestand door de reacties van het paard zeer krachtig gespiegeld. Paarden scannen uw denken en voelen, uw zijnstoestand. Dat doet het paard om zich veilig te kunnen voelen. Bijvoorbeeld, bent u angstig, dan zal het paard ook met angst reageren. Bent u niet kordaat en doortastend, dan zal het paard zijn eigen weg zoeken.

Bent u niet congruent in uw gedrag, dan zal het paard dit beantwoorden met wispelturigheid. Bent u daarentegen authentiek en ‘uit een stuk’ dan zal het paard zonder problemen uw aanwijzingen opvolgen. Bent u blij met uzelf, houdt u van uzelf, dan herkent het paard dat en zal het direct contact met u willen maken. Keurt u uzelf in meer of mindere mate af, dan zoekt het paard u minder snel niet op.

De leider

In dat opzicht is het goed om te weten dat een paard in wezen nog steeds een kuddedier is. En bovendien een dier dat in beginsel nooit zal aanvallen, maar bij onraad op de vlucht zal slaan. In een kudde overleeft een paard door de leider te volgen. En dat is wat ook het huidige gedomesticeerde paard nog steeds doet. Staat u bij een paard in de bak, dan zoekt het paard in beginsel naar contact en naar leiding. Daarbij voelt het zich prettig. Dan zijn de verhoudingen duidelijk. Toont u twijfel in uw leidinggevend gedrag, dan zal dat direct onrust bij het paard veroorzaken en mogelijk zal het zelf de leiding gaan nemen.

Vindt de aansluiting

In dat opzicht is het goed om te weten dat er voor een paard geen goed of slecht, geen arm of rijk, geen links of rechts bestaat. Zijn wij mensen op Aarde getraind om te denken en te functioneren binnen deze dualiteit van ons menselijk bestaan, een paard leeft juist vanuit eenheidsbewustzijn. Voor een paard geldt simpelweg het instinct dat hem of haar aangeeft of dit of deze persoon te vertrouwen is. Dat geeft het paard de informatie of hij of zij zich schikt in de situatie of zijn eigen weg gaat en op de vlucht slaat. Als kuddedier zoekt het paard dan ook in beginsel eenheid en contact met degene die bij hem in de bak stapt. Alsof u een paard uit de kudde bent dat hem of haar mogelijk leidt. Daarbij wil het paard van nature het liefst in eenheid zijn met degene die hem benaderd. Alleen ons gedrag, ons menselijk gedrag kan maken dat het paard op de vlucht slaat en zijn eigen pad kiest.

Een boeiende metafoor

Door deze ongekunstelde puurheid van het paard kunnen wij als mensen leren over onszelf. Hoe staan we in het leven? Geven we onszelf wel genoeg leiding? Aarzelen we niet teveel? Ben ik wel oorspronkelijk in mijn denken en doen? Sta ik met remmingen en aannames over mezelf in het leven? Geen enkel antwoord op deze vragen is fout. Wat telt is dat het paard, met zijn of haar gedrag, uw gedrag perfect spiegelt en zo heel confronterend en direct behulpzaam kan zijn bij dit zelfonderzoek. In dat opzicht is paardenfluisteren een zeer boeiende metafoor als het om zelfmanagement, zelfkennis en zelfontwikkeling gaat. Voor meer informatie neemt u gerust contact met ons op.